Serdecznie zapraszamy na promocję książki Urszuli Tes „ Człowiek, zbiorowość, pamięć w filmach dokumentalnych Ireny Kamieńskiej” . Środa 13 lutego godz.17.30 wstęp wolny.
O autorce
Urszula Tes – filmoznawca, autorka książek : Kino Johna Cassavetesa i Kino Beat Generation, redaktorka antologii W stronę kina filozoficznego oraz współredaktorka antologii Wobec metafizyki. Filozofia-sztuka-film. Autorka artykułów m.in. o kinie dokumentalnym i autorskim. Wykłada w Akademii Igmatianum w Krakowie.
O bohaterce
Irena Maria Kamieńska
Córka Jadwigi i Leona Jaworskich, urodziła się 29 lutego 1928 r. w Łyszkowicach. Początkowo uczyła się w domu, potem w szkole sióstr bernardynek w Łowiczu. W czasie okupacji uczęszczała na tajne komplety gimnazjalne, a w maju 1946 r. otrzymała świadectwo dojrzałości w Państwowym Gimnazjum i Liceum w Łowiczu.
Matka Ireny Kamieńskiej pochodziła z rodziny Tetzlaffów. Byli wyznania ewangelickiego. Jadwiga przeszła na katolicyzm, kiedy wyszła za Leona Jaworskiego. Brat jej Leonard (1903-1959) był malarzem i fotografikiem. Prawie przez 20 lat prowadził w Łowiczu zakład fotograficzny. W czasie wojny w jego fotolabolatorium były robione i wywoływane zdjęcia przyniesione przez żołnierzy niemieckich, które przedstawiały wstrząsające sceny z łowickiego getta. Leonard Tetzlaff przechowywał je, podobnie jak zdjęcia żołnierzy Armii Radzieckiej z łupami m.in. polskimi zegarkami.
Irena Kamieńska podjęła studia na Wydziale stomatologii Akademii Medycznej w Łodzi, które ukończyła w 1951 r. Kilkuletnia praktyka w zawodzie nie przynosiła jej satysfakcji. Przesiąknięta sztuką i tradycjami podjęła studia (1958) na Wydziale Reżyserii Filmowej w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej i Filmowej w Łodzi. W tym czasie do słynnej „filmówki” uczęszczali : Agnieszka Osiecka, Andrzej Kondratiuk, Witold Leszczyński, Roman Polański, Jerzy Skolimowski. Ukończyła je w 1963 r.
W swych dorobku ma ponad 30 filmów dokumentalnych min. słynne „Dzień dobry dzieci” (1966), „Zapora” (1976), „Robotnice” (1980), „Na otwartym sercu” (1986) o doktorze Z.Relidze. Zdobyła wiele nagród na Festiwalach. Jako reżyserka była twórczynią filmów fabularnych: „Znak” (1973) oraz „Klara i Angelika” (1976) oraz współtwórczynią filmów w reżyserii Janusza Majewskiego”Docent H.” (1964) orazz „Pierwszy pawilon” (1965). Była członkinią Stowarzyszenia Filmowców Polskich od którego otrzymała w 2009 roku nagrodę za całokształt twórczości.
Zmarła 3 kwietnia 2016 r. Łowicz zawsze miała w sercu i tu wracała.
