W czwartek, 23 listopada o godz. 17.00 zapraszamy do Łowickiego Ośrodka Kultury przy ul. Podrzecznej 20 na spotkanie autorskie z Justyną Bargielską w ramach projektu „Literatura na Podrzecznej”. Trzy dni wcześniej ukaże się jej książka „Wybór stand-upów” wydana przez Biuro Literackie. Prowadzenie Ola Kołodziejek – Festiwal na Faktach.
Na spotkanie obowiązywać będą bezpłatne wejściówki (od 13 listopada w kasie ŁOK).
Ilość miejsc ograniczona.
Justyna Bargielska – poetka, prozaiczka. Laureatka III edycji konkursu poetyckiego im. Rainera Marii Rilkego (2001) oraz nagrody specjalnej w konkursie im. Jacka Bierezina (2002). Dwukrotna laureatka Nagrody Literackiej Gdynia: w roku 2010 za tom wierszy Dwa fiaty oraz w 2011 za tom prozy Obsoletki. Za ten tom nominowana także do Paszportów Polityki, za tom wierszy Bach for my baby – do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius oraz Nagrody Literackiej Nike. Jej wiersze były tłumaczone m.in. na język angielski i słoweński.
Książki Justyny Bargielskiej charakteryzują się bardzo dosadnym, zmysłowym językiem. Dominuje w nich czarne, makabryczne poczucie humoru. Zanurzone są w surrealnych, nieco baśniowo-dziecięcych krajobrazach. Zmysłowość, baśniowość i absurdalne poczucie humoru to najbardziej charakterystyczne cechy tych wierszy. Nie jest tak bez powodu: Bargielską interesują różne aspekty cielesności człowieka. Poetka stara się je pokazać w rozmaitych uwikłaniach: macierzyństwa, seksualności, śmierci.
Najczęściej powracającym problemem w jej pisaniu jest doświadczenie macierzyństwa. W China Shipping doświadczenie to zaowocowało intensywną grą z językiem, który w książce objawiał swoją kreacyjną moc. Można było niemal odczuć radość podmiotu piszącego, który powoływał do istnienia świat imion własnych. Z kolei w Obsoletkach, opowiadając o martwych ciążach i poronieniach, Bargielska mierzyła się z traumą i odsłaniała żałobny wymiar macierzyństwa. Również Dwa fiaty określone były melancholijną perspektywą utraty i pustki. Śmierć i miłość, zamknięte w granicach zmysłowego pożądania, poetka często w zbiorze przywoływała za pomocą słówka „dotyk”.
To kolejny „temat” tej poezji: seksualność. Bargielska pokazuje podmiot swoich wierszy przede wszystkim przez pryzmat seksualności. Jej bohaterka prezentuje się nam w rolach matki, żony, kochanki. Zwłaszcza Małe lisy splatają ze sobą fantazje o kobiecości pożądającej poza normatywnie skonstruowanym społeczeństwem, szukającej dla siebie – dosłownie – mordercy z lasu, oraz kobiecości potwierdzającej reguły patriarchatu. Bach for my baby to jakby bardziej poetycka wersja ten samej historii. Wydarzenia rozgrywają się w tej książce w erotycznym trójkącie: mąż, żona i ten trzeci. Miłosna retoryka w wierszach Bargielskiej często wprowadza porządek tego, co niewidzialne. Dlatego można w przypadku tej poezji mówić także o pewnego rodzaju religijności, mniej lub bardziej mistycznej.
Bargielska splata ze sobą figury i wartości kultury mieszczańskiej, patriarchalnej i chrześcijańskiej. W tak zakreślonych ramach prezentuje związki kobiecego podmiotu ze społeczno-religijnymi porządkami. Kobieta w tych wierszach jest odzwierciedleniem męskich fantazji, jak i wyrazem pragnienia niepochwytności. Jeśli między nimi jest jakaś różnica, to pochodzi ona z różnicy przenikliwości jej czytelników.
