Rozpoczynamy intensywną pracę nad wydaniem albumu „Łowicka Kultura Ludowa”. Otrzymaliśmy dofinansowanie 20 000 zł z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego (program Kultura ludowa i tradycyjna).
„… Ludność Księstwa wypiera w Łowiczu stałych mieszkańców i zdaje się, że przeznaczeniem tej ludności wraz z elementem żydowskim jest zniszczyć przeżytki starego Łowicza i dać mu nową, więcej odpowiadającą duchowi czasu, fizjonomię. Księżacy – jak się sami nazywają – są wzrostu prawie wysokiego, szczupli i silni, szatyni lub ciemni blondyni. Kobiety są piękne i dobrze zbudowane. We wszystkich ich ruchach i postawie widać dumę, pewność siebie, szanowanie własnej swej godności. W dni targowe i świąteczne ulice Łowicza i rynki pstrzą się od jaskrawych barw przyjezdnych włościan – Księżaków. Mężczyźni noszą wełniane spodnie barwy czerwono-pomarańczowej (w pasy) i białe lub czarne sukmany. Kobiety chodzą w krótkich spódnicach wełnianych w pasy zielone, czerwone, białe i pomarańczowe – i w takich samych stanikach.Obuwie noszą na wysokich korkach, z czerwonymi sznurowadłami. W razie deszczu nakrywają głowę lub plecy także jaskrawymi narzutkami w postaci fartuchów. Kostium ten jest właściwy tylko dla Księżaków i nigdzie go w kraju nie noszą. Konie mają dobre i ładne; dbają też o konie nieomal jak o dzieci. W dni targowe sklepy kolonialne pełne są włościan, którzy kupują kawę, herbatę, cukier i inne rzeczy……..”.
Te kilka zdań napisanych w 1907 r. przez dr Stanisława Stanisławskiego pokazuje bogate dziedzictwo kulturowe regionu łowickiego i czytelność kultury regionalnej wpisanej w tożsamość kultury narodowej. Nasze wydawnictwo pozostanie materialnym śladem historii naszego folkloru (strój, sceny rodzajowe, budownictwo, obrzędy i tradycje, religijność i pielgrzymki, muzyka, taniec, postacie). Album w warstwie tekstowej opatrzą w poszczególnych działach Magdalena Bartosiewicz, dr Karolina Rutkowska, Marzena Kozanecka-Zwierz, Jacek Rutkowski i Maciej Malangiewicz.
Zwracamy się z apelem do wszystkich mieszkańców regionu łowickiego, szczególnie do twórców ludowych o przejrzenie swoich albumów rodzinnych i szuflad. Zebrana przez nas ikonografia jest duża, ale liczymy że macie stare zdjęcia z lat 1890-1970, które wzbogacą nasze wspólne przedsięwzięcie. Teraz nie możemy się spotykać, kontaktujmy się mailowo (maciekmalangiewicz@poczta.onet.pl ). Za każdą informację będziemy wdzięczni, a jak wszystko wróci do normalności wypożyczymy i zeskanujemy zdjęcia. Wam dedykujemy poniższą recenzję.
Album „Łowicka kultura ludowa na starej fotografii” należy do najcenniejszych inicjatyw kulturotwórczych w skali regionalnej i ogólnopolskiej. Jest wzorcowym przykładem utrwalenia dziedzictwa ikonograficznego, a jednocześnie dziedzictwa kulturowego regionu łowickiego. W przygotowaniu i realizacji tego przedsięwzięcia zaangażuje się cała społeczność lokalna i wiele instytucji. Wydawnictwo „Łowicka kultura ludowa na starej fotografii” w imponujący sposób ożywi pamięć i wyobraźnię historyczną, które pogłębią współczesną atrakcyjność małej ojczyzny Księżaków, ich tożsamość kulturową i zainteresowanie przeszłością. Projekt Łowickiego Ośrodka Kultury ma także dużą wartość merytoryczną i edukacyjną, dlatego z pełnym przekonaniem wyrażam swoje poparcie dla jego realizacji. – Prof. dr hab. Piotr Dahlig (kierownik Zakładu Etnomuzykologii w Instytucie Muzykologii Uniwersytetu Warszawskiego, ekspert w komisji ds. Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego przy MKiDN)
